Daan Manneke houdt van:
* Poëzie, (Russische) romans en beschouwende (filosofische) literatuur.
* Ik smul van de mediterrane keuken; maar ook van een Hollandse stoofpot, (hachee enzo) en van een goed glas wijn.
* Mijn (dichtstbijzijnde) lievelingslandschap is het Vlaamse kreken-land tussen Sluis (Ned) en Brugge (B).
* Mijn lievelingsgeluid: het luiden van een heleboel klokken tegelijkertijd; hoogtepunt: opening Oude Muziek Festival in Utrecht.
Belangrijke (muzikale) voedingsbronnen zijn:
De muziek van de 12e-eeuwse Notre-Dame School; de Renaissance, maar het meest Josquin; de Venetianen (Willaert, de Gabrieli's, Monteverdi, en Heinrich Schütz); Bach en nog eens Bach, Bruckner, Scelsi, de (late) Stravinsky, de (complete) Messiaen, Xenakis en altijd weer volksmuziek, waarvandaan dan ook.
Al mijn muziek heeft met vocaliteit te maken: ademen; naderen en verdwijnen; verdichten en uiteenvallen.
Mijn belangrijkste trefwoord: RUIMTE. (Ik schreef een orkestwerk getiteld RUIMTEN)
Alles is beschikbaar, kijk maar wat je (er van) nodig hebt. (Ik houd van veelsoortige, hybride uitingsvormen).
Het mooiste compliment in een recensie (muziektijdschrift LUISTER) over mijn werk: Daan Manneke is de Sweelinck van de 20e eeuw.